به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، قاره آسیا به عنوان پر جمعیت ترین قاره جهان شاهد رقابتهای شدید منطقه ای بین کشورهای حاضر در این قاره است. چین، هندوستان، پاکستان، کره شمالی و جنوبی از جمله کشورهایی هستند که مدتهای طولانی است که با یکدیگر در وضعیت جنگی قرار داشته و هر ساله حجم زیادی از سرمایه های خود را در بخش نظامی هزینه می کنند. موشکهای بالستیک از جمله سلاح هایی هستند که نقش مهمی در این حوزه ایفاء می کنند. در این مطلب با 5 موشک گوناگون از 5 کشور مختلف قاره آسیا که هر کدام از آنها نقش مهمی در توان دفاعی این کشورها بازی می کند آشنا خواهیم شد.

پاکستان به عنوان همسایه ایران و به عنوان کشوری که زمانی جزء هندوستان محسوب می شد از زمان استقلال خود تا به امروز با همسایه نیرومند خود هندوستان بر سر مسائل مختلف از جمله بحث منطقه کشمیر درگیری داشته و چندین بار نیز دو کشور وارد جنگ شدند. پاکستان در چند دهه اخیر در کنار برنامه اتمی خود به منظور تولید سلاح اتمی برنامه گسترده موشکی را نیز به اجرا درآورده است که در حال حاضر در بخش های گوناگون در جریان است.

موشک شاهین 2 در حال حاضر به عنوان اصلی ترین موشک بالستیک ارتش پاکستان عمل می کند. این موشک با سوخت جامد و بردی در حدود 2500 کیلومتر می تواند سرجنگی به وزن 1 تن را حمل کرده و همچنین قادر به حمل کلاهکهای متعارف و همچنین اتمی نیز می باشد. این موشک از پرتاب گرهای متحرک برای شلیک استفاده می کند.

این موشک به عنوان یک حمل کننده سلاح اتمی در ابتدا از دقت بالایی برخوردار نبوده و برخی از کارشناسان شعاع خطای 350 متر را برای این موشک در نظر گرفتند اما در جریان نمایشگاه IDEAS 2004 با نمایش یک ویدئو از آزمایش این موشک مشخص شد که شاهین 2 از دقت بسیار بالاتری برخوردار بوده و احتمالا از نوعی سامانه هدایت ماهواره ای در مرحله آخر پرواز استفاده می کند.

در حال حاضر پاکستان در حال کار بروری موشک سری شاهین 3 با برد 4500 کیلومتر را نیز در دست دارد. سر جنگی این موشک به گونه ای طراحی شده است که بتواند در مرحله شیرجه نهایی بر روی هدف مانور پذیر بوده و از دست سامانه های ضد موشکی نیز فرار کند. پاکستانی ها همچنین برنامه ای برای نصب سرهای جنگی مستقل بر روی این موشکها را نیز در دست توسعه دارند.

هندوستان کشوری است که از دیرباز با دو کشور مشکلات اساسی داشته است. یکی از آنها پاکستان و دیگری چین است. با توجه به اعداد و ارقام موجود در خصوص توان دفاعی می توان این گونه نتیجه گرفت که هند از برتری نظامی محسوسی بر پاکستان برخوردار است اما مشکل اصلی هندوستان اژدهای مخوف آسیا یعنی جمهوری خلق چین است که در چند دهه اخیر به لطف رونق اقتصادی سرمایه گذاری بسیار سنگینی را در حوزه نظامی انجام داده و از هر لحاظ در حال بدل شدن به یک قدرت اول نظامی در جهان است.

 

در حال حاضر موشک بالستیک آگنی 3 موشک بالستیک اصلی ارتش هندوستان به شمار می آید. البته در همین حال کار بر روی موشکهای دیگر از خانواده آگنی یعنی آگنی 4 ، آگنی 5 و آگنی 6 نیز در حال انجام است و در آینده نزدیک به ارتش این کشور تحویل می شود. موشک آگنی 3 بعد از طی مراحل آزمایشی در سال 2011 به شکل عملیاتی در ارتش هند وارد خدمت شد.

این موشک با داشتن بردی در حدود 4500 کیلومتر شعاع خطایی در حدود 40 متر دارد که برای موشکی با این برد بسیار عالی است. برای بدست آوردن این دقت بالا این موشک از ترکیب سامانه های هدایت ژیرسکوپی، جی پی اس و همچنین رادار در مرحله نهایی بهره می برد.


موشک آگنی 3 در بخش پیشرانه از موتور دو مرحله ای سوخت جامد بهره می برد. وزن سر جنگی این موشک در زمان استفاده از کلاهک متعارف در حدود 2500 کیلوگرم و در زمان استفاده از سر جنگی اتمی نیز از یک سر جنگی 250 کیلوتنی بهره می برد. وزن این موشک در حدود 48 تن است. مدلی از این موشک با عنوان K-4 نیز برای پرتاب از زیردریایی های نیروی دریایی هندوستان در حال توسعه می باشد.

اما به اژدهای قاره آسیا می رسیم که در چند دهه اخیر و به لطف رشد گسترده اقتصادی برنامه مدرن سازی نیروهای مسلح خود را به شدت دنبال کرده و امروزه می توان در بسیاری از موارد جمهوری خلق چین را یک ابرقدرت نظامی دانست. از ابتدای راه و پس از جنگهای داخلی این کشور مسئولین چینی به موشکهای بالستیک نگاه خاصی داشتند و امروزه نیز بخش مهمی از بازدارندگی اتمی این کشور بر عهده موشکهای باستیک قرار دارد. بنا بر اعلام منابع اطلاعاتی آمریکا امروز چین فعال ترین برنامه موشکی جهان را در اختیار دارد.

موشک دی اف 31 در حال حاضر اصلی ترین موشک قاره پیمای ارتش چین به حساب می آید. البته ارتش چین در حال کار بر روی موشک دی اف 41 نیز هست که البته هنوز به صورت عملیاتی وارد خدمت نشده است.

اما دی اف 31 یک موشک بالستیک قاره پیما سه مرحله ای با سوخت جامد است که بر روی کشنده های متحرک حمل می شود. این موشک دارای بردی در حدود 8 هزار کیلومتر است و یک سرجنگی اتمی به توان 1 مگاتن بهره می برد. این موشک در بخش هدایت از سامانه های اینرسیایی بهره می برد که در نتیجه تا حدودی باعث افزایش خطای این موشک می شود. شعاع خطا در این موشک چینی در حدود 300 تا 500 متر برآورد می شود.

وزن دی اف 31 در حدود 46 تن برآورد شده و برای پرتاب شدن به زمانی در حدود 10 تا 15 دقیقه نیاز دارد. بنا بر نظر کارشناسان سر جنگی این موشک در زمان شیرجه نهایی بر روی هدف از توانایی انجام مانور برای مقابله با سامانه های ضد موشکی برخوردار است. گونه دیگری نیز از این موشک با نام دی اف 31 آ نیز در حال ساخت است که بردی در حدود 11 هزار کیلومتر داشته و از 3 سرجنگی مستقل به قدرت 150 کیلو تن بهره می برد.

کره شمالی را می توان بسته ترین کشور جهان به حساب آورد. این کشور عجیب که سالهای زیادی است درهای خود را به روی دنیا بسته است برنامه موشکی فعالی دارد و هر از چند گاهی با یک آزمایش موشکی توجه جهان را به سمت خود جلب می کند. یکی از موشکهای این کشور که البته بحثهای زیادی درباره آن وجود دارد موشک تائپودونگ ۲ است. موشکی که برد آن در حدود 6 هزار کیلومتر بوده و می تواند آلاسکای آمریکا در غرب و حتی در صورت شلیک به سمت شرق می تواند شرق ایران را نیز هدف قرار بدهد.

وضعیت توان نظامی و موشکی کره شمالی با توجه به جو بسیار بسته این کشور همواره در لایه ای از راز و رمز بوده و در اکثر مواقع نمی توان به درستی درباره توان این کشور کوچک در جنوب شرق آسیا قضاوت کرد. گونه تائپودونگ 1 یک موشک بالستیک به عنوان گونه اثبات گر تکنولوژی بود که هیچ گاه به تولید انبوه نرسیده است. اما گونه دوم این موشک موشک (تائپودونگ-2) هنوز پرتاب موفق نداشته است.(تائپودونگ-2) یک موشک دو مرحله ای با طول 35 متر است.

 

مرحله ای اول آن شباهت زیادی با مرحله اول آن شباهت زیادی با مرحله اول موشک (سی اس 2) و (سی اس 3) چینی دارد.مرحله دوم , بر اساس موشک (نودنگ) بنا شده است. این موشک با دو مرحله و سرجنگی 1000-700 کیلوگرم قابلیت رسیدن به اهدافی با فاصله 3750 کیلومتری را دارد و اگر یک مرحله به آن اضافه شود و به یک موشک سه مرحله ای تبدیل شود قابلیت رسیدن به اهدافی در فاصله 4300-4000 کیلومتری را دارد و با سرجنگی سبک تر (1000-700 کیلوگرم) تا برد 6700 کیلومتر را در تیرس قرار می دهد.با این بردها می توان هاوائی و آلاسکا را هدف قرار داد.

اما آخرین موشک که به آن پرداخته می شود، موشک بالستیک "هیمونو" ساخت کره جنوبی است. این کشور که با کره شمالی دارای مشکلات عدیده ای بوده و هر لحظه امکان ورود به جنگ با همسایه اتمی خود را دارد از دوران پس جنگ کره تا به امروز بودجه سنگینی را صرف مسائل دفاعی می کند. البته به دلیل برخی فشارها از سوی ایالات متحده کره جنوبی در حوزه برد موشکهای بالستیک محدودیت دارد.

موشکهای سری "هیمونو" که بر اساس موشکهای آمریکایی "نایک هرکولس" ساخته شده و در جدیدترین مدل خود بردی در حدود 500 کیلومتر و سر جنگی به وزن 500 کیلوگرم دارد. این موشک از پرتاب گرهای متحرک پرتاب شده و می تواند در هر شرایط جوی هدف خود را مورد اصابت قرار دهد.

این موشک در حدود 12 متر طول و 5 تن وزن دارد. این موشک اطلاعات لازم خود را از واحد پرتاب همراه دریافت کرده و با استفاده سامانه پیشران سوخت جامد خود به سمت هدف حرکت می کند. البته گونه هیمونو 3 برنامه اصلی کره جنوبی است که یک موشک کروز حساب شده و شبیه به سامانه موشکی "تام هاوک" ساخته شده و در ارتش کره جنوبی استفاده می شود.